Vincentian Family Office ● Bureau de la Famillie Vincentienne ● Oficina de la Familia Vicenciana

Rzym, 19 września 2022

UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEGO WINCENTEGO A PAULO

PRZEJŚĆ OD STRUKTURY „RODZINY WINCENTYŃSKIEJ”

DO „RUCHU RODZINY WINCENTYŃSKIEJ”
CENTRA DUCHOWOŚCI I FORMACJI WINCENTYŃSKIEJ
W ŚWIECIE

Do członków Rodziny Wincentyńskiej w świecie

Drodzy Siostry i Bracia,

Łaska i pokój Jezusa niech zawsze będzie z nami!

Wielkimi krokami zbliżamy się do Uroczystości św. Wincentego, która oficjalnie

przypada 27 września, ale biorąc pod uwagę rzeczywistość lokalną, świętowanie może
mieć miejsce w innym dniu po to, by mogła w nim uczestniczyć jak największa liczba osób.

Jesteśmy świadkami wznawiania spotkań bezpośrednich, twarzą w twarz, co nas cieszy

i podnosi na duchu, gdyż uczestnicząc w Eucharystii i w innych nabożeństwach, na nowo
możemy dawać świadectwo jako rodzina, jako ludzie wiary, na co jeszcze przed rokiem,
z powodu pandemii, nie mogliśmy sobie pozwolić. To jest dodatkowy argument, aby po
ostatnich latach, kiedy gromadzenie się było bardzo ograniczone lub zabronione,
zmobilizować wszystkie nasze siły i talenty i uczynić z tej Uroczystości św. Wincentego a
Paulo wyjątkowe święto.

W rzeczywistości cały wrzesień jest nazywany miesiącem wincentyńskim. Zgodnie

z organizacją i programem Rodziny Wincentyńskiej w poszczególnych krajach, różne
wydarzenia, spotkania i inicjatywy mogą być podejmowane przez cały miesiąc. Mogą to
być dni rekolekcyjne dla młodych rozeznających powołanie do życia konsekrowanego, jak
również inicjatywy o charakterze formacyjnym i dobroczynnym w celu pogłębienia naszej
duchowości i naszego charyzmatu wincentyńskiego. Zachęcamy także inne osoby, które

1
mogą nie znać
św. Wincentego a Paulo i innych Świętych, Błogosławionych i Sług Bożych Rodziny
Wincentyńskiej, by dzięki naszym słowom i działaniom, odkryli naszą duchowość i charyzmat.

Tegoroczny list na Uroczystość św. Wincentego a Paulo jest zatytułowany: Przejść od

struktury „Rodziny Wincentyńskiej” do „Ruchu Rodziny Wincentyńskiej” oraz Centra
duchowości i formacji wincentyńskiej w świecie.

Nie tak dawno temu międzynarodowi odpowiedzialni różnych wincentyńskich

zgromadzeń życia konsekrowanego i stowarzyszeń świeckich rozpoczęli coroczne spotkania,
aby budować ściślejsze relacje i podjąć współpracę, bo nawet jeśli zachowujemy swoją
specyfikę i swoją wyjątkowość, przynależymy do tej samej grupy, z tą samą duchowością
i z tym samym charyzmatem. Ta grupa zaczęła być nazywana „Rodziną Wincentyńską”
i symbolicznie została zilustrowana obrazem drzewa z wieloma gałęziami. Pień drzewa
z korzeniami przedstawia naszą wspólną duchowość i charyzmat wincentyński, a każda gałąź
reprezentuje konkretne zgromadzenie lub stowarzyszenie. I to dlatego często używamy słowa
gałąź, mając na myśli ten piękny symbol drzewa.

Rodzina Wincentyńska, to piękne drzewo rozwinęło się na przestrzeni lat i dalej się
rozrasta. Gdy odkrywamy nowe zgromadzenia i stowarzyszenia świeckich, które żyją
i praktykują duchowość i charyzmat wincentyński, zapraszamy ich, by dołączyli do Rodziny
Wincentyńskiej, dodając kolejną gałąź do tego coraz większego drzewa.

Zbliżanie grup, niezależnie od ich pochodzenia, w celu rozwinięcia współpracy jest

częścią tradycji wincentyńskiej. Zwróćmy uwagę na wprowadzenie do Regulaminu dla Pań
Miłosierdzia Dworu:

Zgromadzenie Pań Miłosierdzia zostanie ustanowione, aby uczcić [wspólnotę-

zgromadzenie] Pana Naszego i Jego Najświętszej Matki oraz kobiet, które szły za Nim
i zarządzały rzeczami niezbędnymi dla Jego osoby, Jego towarzyszy, a czasem tłumów,
które szły za Nim i ubogich, chroniąc i pomagając Bractwu Miłosierdzia Hôtel-Dieu,
podrzutkom, skazańcom, małym dziewczynkom Pań Poulaillon i Lestang, ubogim
służebnicom miłosierdzia w parafiach, dziewczętom z Madeleine i wszystkim dobrym
dziełom ustanowionym przez kobiety w tym stuleciu. 1

W ostatnim czasie, w wielu krajach Ameryki Środkowej i Południowej zaczęły

powstawać tak zwane stowarzyszenia wincentyńskie, na przykład stowarzyszenie adwokatów
wincentyńskich, nauczycieli wincentyńskich, tłumaczy wincentyńskich, wincentyńskich
specjalistów w dziedzinie komunikacji itd. Gromadzą one różne osoby, które żyją tą samą
duchowością i tym samym charyzmatem oraz czują się członkami Rodziny Wincentyńskiej.
A jednoczy ich służba Ubogim.

1
Coste XIII, 821. Dokument 199, Regulamin dla Pań Miłosierdzia Dworu.

2
 Obecnie istnieje 165 zgromadzeń żeńskich i męskich oraz stowarzyszeń świeckich,
mających swoją własną strukturę. Ale bardzo dużo osób pociągniętych i zainspirowanych
osobą św. Wincentego a Paulo i innych Świętych, Błogosławionych i Sług Bożych Rodziny
Wincentyńskiej oficjalnie nie należy do żadnej z jej gałęzi. Zostały pociągnięte przez
duchowość i charyzmat wincentyński dzięki książkom, artykułom, internetowi, radiu, telewizji
i mediom społecznościowym. Pragną pogłębić swoją wiedzę na temat wincentyńskiego
sposobu myślenia, mówienia i życia, stając się w ten sposób aktywnymi uczestnikami ducha
św. Wincentego a Paulo i mając prawo do bycia nazywanymi „wincentianami”. Oprócz tego,
pokaźna liczba osób nie przynależących bezpośrednio do żadnej grupy, przez swój sposób
życia, posługi, myślenia, mówienia i działania wciela ducha i charyzmat wincentyński.
Dostrzegam tu nieustanny rozwój Rodziny Wincentyńskiej jako wspaniałego drzewa,
w kierunku tego, co staje się swego rodzaju „Ruchem Rodziny Wincentyńskiej”.

Jakich narzędzi możemy użyć lub już używamy, aby zarówno grupom mającym swoją
strukturę, jak i osobom niezrzeszonym w żadnej grupie Rodziny Wincentyńskiej, zaoferować
spotkania dotyczące duchowości i kursy z zakresu formacji wincentyńskiej oraz aktywnie
włączyć je w różne projekty i inicjatywy w ramach Rodziny Wincentyńskiej?

W wielu regionach świata stanowi to już rzeczywistość lub staje się nią stopniowo.
Nauczyciele, profesorowie, rodziny uczniów ze szkół i studentów uniwersytetów
wincentyńskich, byli uczniowie różnych naszych instytucji, personel szpitali i centrów
medycznych, inni pracownicy i ich rodziny, pracownicy socjalni, parafianie parafii
wincentyńskich i osoby indywidualne za pomocą różnych środków komunikacji lub w inny
sposób poznają styl wincentyński. Międzynarodowa strona internetowa Rodziny
Wincentyńskiej, famvin.org, proponuje już wiele narzędzi w dziedzinie poznawania
duchowości i charyzmatu wincentyńskiego. Podobnie inne strony internetowe Rodziny
Wincentyńskiej oferują podobne zasoby formacyjne za pośrednictwem mediów
społecznościowych dostępnych dla każdego, w każdej części świata.

Wiele zgromadzeń żeńskich i męskich formuje personel świecki do pracy w swoich

instytucjach, aby zapewnić przedłużenie ducha i charyzmatu wincentyńskiego. Kiedy Siostry,
Bracia lub Księża opuszczą szkołę, uniwersytet, szpital, centrum zdrowia itd. współpracownicy
świeccy będą gotowi kontynuować posługę w edukacji, w służbie zdrowia i w opiece
społecznej zgodnie z tradycją wincentyńską.

Poza osobami wymienionymi wyżej, istnieje wiele innych grup lub osób
indywidualnych, które żyją duchowością i charyzmatem wincentyńskim, ale ciągle nie są
złączeni z tym pięknym drzewem Rodziny Wincentyńskiej. W jaki sposób możemy im pomóc?
To druga część tegorocznego tytułu Uroczystości św. Wincentego a Paulo: organizować
„Centra duchowości i formacji wincentyńskiej” w różnych krajach świata, gdzie Rodzina
Wincentyńska jest obecna. W niektórych krajach już istnieją tego typu ośrodki lub też różne
gałęzie proponują kursy w tej dziedzinie.

3
 Kontakt z już istniejącymi Centrami pozwoliłby dowiedzieć się, jakimi środkami na
płaszczyźnie całej Rodziny Wincentyńskiej już dysponujemy. Możemy zatem zaprosić inne
kraje i regiony do otwarcia centrów duchowości i formacji wincentyńskiej tam, gdzie jeszcze
nie istnieją, dzieląc się bogatym materiałem, już przygotowanym dla tego typu ośrodków.

Św. Wincenty podkreślał konieczność własnej formacji, jeśli mamy formować innych.
W liście do współbrata pisał:

Wielbię Boga za liczbę duchownych, których biskup z … do was posyła. Nie będzie wam
ich brakować, jeśli będziecie podejmować trud, by ich formować w prawdziwym duchu
stanu duchownego, a ten opiera się szczególnie na życiu wewnętrznym, na modlitwie
i praktykowaniu cnót. Nie wystarczy nauczyć ich śpiewu, ceremonii i trochę teologii
moralnej. Najważniejsze jest, by uformować ich w solidnej religijności i pobożności.
Z tego też powodu my, Księże, pierwsi musimy być nimi napełnieni, bo byłoby czymś
nieużytecznym, gdybyśmy ich tego uczyli, a nie dawali im w tym przykładu. Musimy być
napełnionymi zbiornikami, byśmy mogli dawać innym naszą wodę. Musimy posiadać
tego ducha, którym chcielibyśmy, by oni byli ożywieni. Nikt bowiem nie może dać tego,
czego nie posiada. 2

W listopadzie tego roku, Komitet Wykonawczy Rodziny Wincentyńskiej poruszy ten

temat podczas dorocznego spotkania w Rzymie.

Pragnąłbym zachęcić wszystkich odpowiedzialnych międzynarodowych, krajowych

i regionalnych poszczególnych gałęzi tego pięknego drzewa, jakim jest Rodzina
Wincentyńska, by zaprosili do udziału w wydarzeniach, które będą organizowane w różnych
krajach przez cały wrzesień, możliwie jak największą liczbę członków stowarzyszeń i
współpracowników, którzy nie należą do żadnej konkretnej grupy.

Z góry dziękuję za przesłanie nam zdjęć i filmów video z różnych celebracji, które
zorganizujecie w ciągu tego miesiąca wincentyńskiego albo krótkich artykułów na ten temat.
Wspomniane materiały należy przesłać na jeden z dwóch adresów elektronicznych, podanych
niżej. My z kolei, przez różne środki komunikacji, będziemy starali się nimi podzielić.

Javier Fernández Chento : chento@famvin.org

Hugo Marcelo Vera, CM : nuntia@cmglobal.org

Niech Matka Boża od Cudownego Medalika, św. Wincenty a Paulo i wszyscy Święci,
Błogosławieni i Sługi Boże Rodziny Wincentyńskiej wstawiają sie za nami u Jezusa!

Wasz brat w św. Wincentym,

Tomaž Mavrič, CM

2
SVP IV, 658. List 1623, Do jednego z przełożonych seminarium.